Η φραγκόκοτα με καταγωγή από την Αφρική ήταν γνωστή στην αρχαία Ελλάδα όπου την ονόμαζαν μελεαγρίδα. Την προτιμούσαν για ...
Η φραγκόκοτα ή Numida melaegris στα λατινικά ανήκει στην οικογένεια των Numididae. Οι φραγκόκοτες συγκαταλέγονται στους παλαιότερους εκπροσώπους του είδους και η καταγωγή τους είναι από την υποσαχάρια Αφρική. Προτιμάει περιοχές με ξηρό κλίμα και ανοιχτούς βοσκότοπους όπως σαβάνες, καλλιεργήσιμες εκτάσεις ή παρυφές δάσους.
Οι φραγκόκοτες είναι πουλιά μεγάλου μεγέθους με βάρος που κυμαίνεται από τα 700 γραμμάρια μέχρι τα 1.600 κιλά και μήκος 40-71 εκατοστά. Το χαρακτηριστικό του φτερώματός τους είναι πως σχεδόν όλα τα είδη έχουν βούλες. Το χρώμα του φτερώματος της φραγκόκοτας μπορεί να είναι λευκό, γκι ή μαύρο. Ο τράχηλος και το κεφάλι συνήθως δεν φέρουν φτέρωμα και το χρώμα του δέρματος είναι γαλάζιο ή κόκκινο – ροζ. Το χαρακτηριστικό όμως είναι το κεράτινο εξόγκωμα που υπάρχει στην κορυφή του κεφαλιού τους, ενώ δεξιά και αριστερά από το ράμφος υπάρχουν σαρκώδη λειριά.
Η διατροφή της φραγκόκοτας αποτελείται κυρίως από έντομα, μικρούς βλαστούς ή βολβούς και σπόρους. Τις φωλιές της θα τις βρούμε καλά κρυμμένες και προστατευμένες από τους εχθρούς της, στο έδαφος. Συνήθως σε κάθε φωλιά φραγκόκοτας υπάρχουν 6 έως 12 κιτρινωπά αυγά τα οποία έχουν καφέ σκούρα και πιο σπάνια λευκά στίγματα. Η διάρκεια της εκκόλαψης είναι 24-28 μέρες και οι νεοσσοί έχουν καφέ χρώμα. Συνήθως οι φραγκόκοτες παρουσιάζουν μονογαμία όταν ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον όμως σε συνθήκες αιχμαλωσίας πολλές γίνονται πολυγαμικές.
Στο φυσικό τους περιβάλλον οι φραγκόκοτες ταξιδεύουν μαζί με μεγάλα ζώα όπως βούβαλοι ή αντιλόπες και τρέφονται με διάφορα έντομα και σκουλήκια που υπάρχουν στην κοπριά. Ακόμα κινούνται κάτω από το δασικό θόλο όπου τρώνε ότι πέσει κάτω από τις μαϊμούδες. Οι φραγκόκοτες αποτελούν ένα άριστο μέσω για τον έλεγχο διαφόρων παρασίτων όπως οι ακρίδες, τα τσιμπούρια ή οι σκορπιοί.
Αν και γενικά οι φραγκόκοτες δεν χαρακτηρίζονται για της πτητικές τους ικανότητες, κάτι που υποδουλώνουν η μικρή ουρά και τα στρογγυλά φτερά τους, εντούτοις αν βρεθούν σε κίνδυνο μπορούν να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις. Ακόμα κάποια είδη φραγκόκοτας έχουν την ικανότητα να περνάνε μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς να προσλαμβάνουν νερό.
Από όλα τα είδη φραγκόκοτας που μπορούμε να βρούμε στην Αφρική αυτό που εισήχθηκε και είναι το πιο διαδεδομένο στην Ευρώπη είναι η κρανιοφόρος φραγκόκοτα η οποία χρησιμοποιείται τόσο για το κρέας ή τα αυγά της όσο και ως κατοικίδιο.
