Το μυκόπλασμα είναι μια από τις πιο συνηθισμένες ασθένειες που εμφανίζονται στις κότες αλλά και στις γαλοπούλες, τις χήνες, τι πάπιες, τα ορτύκια και τις πέρδικες. Υπάρχουν πολλά γένη του βακτηρίου τα οποία προσβάλουν το αναπνευστικό σύστημα, εξασθενούν το ανοσοποιητικό κάνοντας τα πιο ευάλωτα σε άλλες ασθένειες και αν δεν αντιμετωπιστούν μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο. Τα πουλιά που θα κολλήσουν παραμένουν φορείς για όλη τους τη ζωή. Στην Ελλάδα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες ασθένειες για αυτό σε κάθε ύποπτο κρούσμα επικοινωνούμε με τον κτηνίατρό μας.

Η μόλυνση γίνεται από το ανώτερο αναπνευστικό όπου το βακτήριο επωάζεται για 6 έως 10 μέρες. Ο τρόπος μόλυνσης μπορεί να γίνει, από άλλα μολυσμένα πουλιά, από το αυγό (μετάδοση από τη μητέρα-φορέα), κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος ή ακόμα και από εμάς τους ίδιους αν φέρουμε το βακτήριο. Τέλος πολλές φορές σε κότες που βρίσκονται και σε εξωτερικό χώρο η μετάδοση γίνεται από τα άγρια πουλιά. Εξαπλώνεται πολύ γρήγορα μέσα στο κοτέτσι μας αλλά δεν μπορεί να μεταδοθεί σε μεγάλη απόσταση ούτε ζει για μεγάλο χρονικό διάστημα έξω από τον ξενιστή, δηλαδή την κότα.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν βήχα, φτέρνισμα, δάκρυα στα μάτια και μύτη που τρέχει. Ακόμα μειώνει τον ρυθμό ανάπτυξης των νεοσσών, δημιουργεί προβλήματα στη βάδιση, την παραγωγή αυγών, το ποσοστό εκκόλαψης και τη γονιμότητα. Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να πρηστούνε τα μάτια και να μαζέψουν ένα παχύρευστο υγρό σαν πύον. Για τη σωστή διάγνωση είναι απαραίτητο να γίνουν αιματολογικές εξετάσεις. Το μυκόπλασμα είναι αρκετά ύπουλο ώστε το πτηνό να είναι φορέας για καιρό και να εμφανίσει συμπτώματα μόλις βρεθεί σε μια κατάσταση που του προκαλεί στρες όπως τραυματισμός, αλλαγή περιβάλλοντος, καινούργια πουλιά στο κοτέτσι μας, έλλειψη τροφής ή νερού.

Η διάγνωση και θεραπεία της ασθένειας πρέπει να γίνει με κατάλληλα φάρμακα τα οποία προμηθευόμαστε από τον κτηνίατρο, μιας και πολλοί ερασιτέχνες μπερδεύουν τα συμπτώματα του μυκοπλάσματος με άλλα αναπνευστικά προβλήματα. Τα απλά αντιβιοτικά δεν το πιάνουν λόγω της φυσιολογίας του βακτηρίου το οποίο δεν έχει κυτταρικό τοίχωμα.

Στα προληπτικά μέτρα που μπορούμε να εφαρμόσουμε είναι να είμαστε σίγουροι πως οι κότες που προμηθευόμαστε δεν έχουν μυκόπλασμα. Για αυτό το λόγο αγοράζουμε πάντα από οργανωμένες φάρμες με καλή φήμη και εμπειρία και όχι απλά από πλανόδιους που δεν ξέρουμε σε τι συνθήκες κρατάνε τα πτηνά τους. Η καθαριότητα του κοτετσιού, της ταΐστρας, της ποτίστρας, το καλό περιβάλλον, η σωστή και καλή διατροφή των πουλερικών παίζουν ανασταλτικό ρόλο στην εμφάνιση της ασθένειας. Τέλος για να μην ανησυχούμε το μυκόπλασμα δεν προσβάλει τον άνθρωπο.